Het kunstwerk ‘je maintiendrai’ is ontworpen vanuit het perspectief van de automobilist die via de N 325 de Nederlandse/Duitse grens passeert. Met het verdwijnen van de grensgebouwen is een onbestemd gebied achtergebleven. Wat wordt versterkt door de overgebleven parkeerplaatsen en forse lichtmasten. Het verwijst naar iets dat is geweest of misschien nog gaat komen. Het kunstwerk gebruikt en versterkt het onbestemde karakter van deze locatie.
De grensovergang bestond uit vier gebouwen: een grenswisselkantoor, een expeditiekantoor en een grenskantoor voor de Duitse en een voor de Nederlandse douane. De drie meest in het oogspringende gebouwen zijn opnieuw gevisualiseerd met monumentale kaders. Ze markeren als een soort aureolen de voormalige locaties van de gebouwen. Het kader is leeg en benadrukt daarmee de onbestemde sfeer.
Het kader op poten refereert aan de tankstationluifels. Wat wordt versterkt door ze ’s avonds en ’s nachts van binnenuit te verlichten. Hiermee sluit het kunstwerk aan op de uniforme beeldtaal van de weg.
Tegelijkertijd zijn het vervreemdende elementen. De mysterieus aangelichte plekken kunnen ook opgevat worden als een verwijzing naar de oorspronkelijke cultusplaats die zich waarschijnlijk in de buurt van de grensovergang bevond, getuige de naam ‘Duffelt’ (duivel).
De kaders zijn voorzien van patronen in opvallende kleuren, ontleend uit oriëntaalse culturen die door dezelfde globalisering en grensvervaging hier een plek vinden.
Met ‘je maintiendrai’ – het devies op het Nederlandse rijkswapen– wordt de historische alsook de hedendaagse betekenis van de plek ‘gehandhaafd’. Als aureool boven de verdwenen bouwwerken gedenkt het kunstwerk de oude cultusplek, de voormalige grenspost en geeft het de passanten een nieuwe betekenis aan ‘grens’ en ‘ontgrenzing’.